Marije ging van ging van 98 naar 74 kilo. Ze kon de foto’s niet geloven: was zij die slanke den geworden? Dit is haar succesverhaal.
Van huis uit groeide ik op met het idee dat je goed moet eten en drinken. Thuis heerste het motto:“Drie keer per dag een stevige maaltijd, en weggooien is zonde.” Bij het avondeten werd er steevast twee tot drie keer opgeschept. En overdag nam ik regelmatig een tussendoortje.Toen ik ouder werd bleef mijn eetgedrag onveranderd. Elk jaar werd ik zwaarder, maar ik dacht: zo ben ik. Ik ben nu eenmaal zwaar en stevig gebouwd. Daar kan ik niks aan doen.
Stel je voor dat ik iets mis
Als ik was uitgenodigd voor drie verschillende feestjes op een avond, ging ik naar alle drie toe. Ik zei nooit ‘nee’. Ik wilde alles zien en alles meemaken: stel je voor dat ik iets zou missen? Dat gevoel had ik ook bij buffetten. Ik wilde alles proberen. En bood iemand me iets aan? Dan zei ik al helemaal geen nee. Het kwam niet eens in me op. Met een druk sociaal leven gingen er zo heel regelmatig taart, cake, koek en hartige hapjes naar binnen. Ook at ik wel eens ‘stiekem’. Als ik het maar snel genoeg naar binnen prop telt het toch niet echt, dacht ik dan. Ik stond er totaal niet bij stil.
Geen bewustwording
Mijn gewicht schommelde vaak tussen de 85 en de 90 kilo. Bereikte de weegschaal een uitschieter naar boven, dan ging ik (weer eens) op dieet. Ik wilde altijd al graag 80 kg wegen, maar er ook niet te veel voor doen.
Na mijn zwangerschap dacht ik nog: misschien moet ik de eerste 10 kilo eraf knallen met shakes en repen. Ik wilde vooral snel. Even doorbikkelen, en dan weer verder met mijn normale eetpatroon. Ik had geen idee dat mijn normale eetpatroon de oorzaak was van mijn te zware gewicht. Er was voor mij geen bewustwording, geen verantwoordelijkheid.
Tijdelijk kon ik mijn situatie prima aanpassen met een dieet. Als ik dan afviel, werd ik heel fanatiek en perfectionistisch: ik wilde geen calorie over mijn doel. En kwam ik dan op mijn streefgewicht, dan was ik tevreden en stopte ik met lijnen. Ik pakte mijn oude eetpatroon weer op én: kwam weer aan.
Het Geheim
Dankzij mijn zus, die net als ik worstelde met jojo’en en diëten, kreeg ik het boek ‘Het Geheim van Slanke Mensen’ onder ogen. Na de eerste paar bladzijden wist ik het. Dit is het, dit gaat precies over mij. Dit is haalbaar én houdbaar! Op dat moment woog ik 98 kilo na mijn eerste zwangerschap. Het was alsof het licht aan ging en ik wakker werd geschud. Vastberaden stelde ik als doel regie te pakken op mijn eetgedrag.
Ik begon meteen met het bijhouden van mijn calorieën. Daar schrok ik echt van. Ik at wel 2 tot 3 borden avondeten, 4 boterhammen tussen de middag en 2 in de ochtend. En dan nam ik ook nog een koekje bij de thee of lekkers op feestjes en verjaardagen. Ik denk dat ik wel 2500 kcal binnen kreeg op een ‘normale’ dag. Toen ik me hier bewust van werd kon ik het haast niet geloven: hoe kan ik dit nou niet gezien hebben? Hoe heeft het zover kunnen komen?
In actie: halveren & compenseren
Door het Geheim van Slanke Mensen zag ik in dat ik het met minder af kon. Ik at simpelweg te veel. Ik besloot dat ik per week een kilo af wilde vallen en stelde een grens van 1200 kcal per dag. Ik dronk veel water en koos voor gezonde, vullende maaltijden en tussendoortjes. Ik stopte na één bord avondeten, accepteerde het hongergevoel als dat er was en voelde me mentaal heel sterk.
Het gevoel dat ik dit echt kon zat constant in mijn achterhoofd. Ik hoefde niet mijn leven lang ‘op dieet’. Ik viel ongeveer een kilo per week af. Grof gezegd heb ik van wat ik normaal at alles gehalveerd. Ik genoot nog steeds van een lekkere lunch of high tea met vriendinnen, maar wist nu hoe ik dit moest compenseren. Eerder zag ik zoiets gewoon als ‘tussendoortje’.
Mijn doel voorbij
In eerste instantie wilde ik twaalf kilo kwijt, om na mijn eerste zwangerschap weer op mijn oude (ook te zware) gewicht te komen. Toen die twaalf kilo er af was besloot ik door te gaan. Het ging me immers makkelijk af en ik voelde me er goed bij. Ik woog 86 kilo en wilde naar de 80. Beetje bij beetje paste ik mijn gedrag aan. Ik kreeg compassie voor mezelf en deed alles in kleine stapjes. Minder drinken op feestjes, mijn happen cijfers geven op een verjaardag en ‘nee’ zeggen als ik genoeg had gehad.
Daarnaast leerde ik te compenseren met caloriearme maaltijden of beweging. Ik ontwikkelde een andere mindset. En van het lekkers dat ik wél nam, genoot ik volop. Ik bereikte de 80 kilo en dacht: als dit lukt, kan ik ook naar de 75; al gingen de kilo’s er minder snel af dan in het begin. Als klap op de vuurpijl kondigde mijn zus aan dat ze ging trouwen. Voor mij was dit een fantastische motivatie. Ik wilde een mooi jurkje aan op haar trouwdag.
Slanke den in maat 38
En dat lukte! Een prachtig jurkje in maat 38! Ik had nooit gedacht die maat aan te kunnen. Op de dag van de bruiloft woog ik 74 kilo. Ik was zo trots! Het voede echt als een mijlpaal. In een half jaar tijd viel ik 24 kilo af. De reacties die ik die dag kreeg waren fantastisch, iedereen vond het zo mooi.
En dat gold niet alleen voor mij, ook mijn zus en moeder waren in dezelfde periode afgevallen met Het Geheim. De bruidsjurk van mijn zus werd ingeruild voor eentje van 2 maten kleiner en moest zelfs nog worden ingenomen. Het voelde als een mijlpaal om deze dag met zijn drieën te stralen en alle leuke reacties in ontvangst te nemen. Toen ik de foto’s terugzag kon ik het niet geloven: was ik die slanke den op de foto?
Gedragsverandering
Toch kan ik zeggen dat mijn gedrag de grootste verandering doormaakte na de bruiloft en het verliezen van die 24 kilo. Ik wilde het gewicht van 75 kilo vasthouden en voor mezelf de goede keuzes blijven maken. Het duurt lang voordat je je gewoontes eigen hebt gemaakt. Mentaal bleef ik er veel mee bezig, en dat deed me goed. Ik bleef op gewicht en genoot ervan om relaxed te kunnen kiezen. Inmiddels ben ik al anderhalf jaar op gewicht.
Relativeren
Mensen vragen me wel eens: hoe houd je het vol om op gewicht te blijven? Ik zeg dan dat het voor mij geen kwestie is van volhouden. Ik hoef namelijk niks vol te houden. Ik heb mezelf een slankere mindset aangeleerd en voel daardoor geen strijd meer. Dat betekent niet dat ik nergens rekening mee hoef te houden, of nooit moeite hoeft te doen. Maar ik doe wat ik moet doen om slank te blijven. Dat is niet altijd makkelijk, maar het hoort nu gewoon bij mijn leven. En omdat ik geen strijd meer voel, geniet ik veel meer van eten dan voorheen. Ik zit lekkerder in mijn vel én heb een gezond gewicht. Ik ben een trots en gelukkig mens. Daar sla ik graag een keer een taartje voor over.
Wil je een slanke mindset?
Tegen anderen zou ik willen zeggen: je moet niet in een rechte lijn willen gaan. Onderweg zul je hobbels en bobbels tegenkomen. Afvallen en op gewicht blijven met Skinnyminds is geen dieet, het is een verandering in je gedrag en levenswijze. Zie het als een uitdaging! Met als doel: een leven lang genieten en bewust kiezen voor altijd.
Interesse in ons 6-maanden coachplan? Klik hier voor meer informatie.