De Prinses heeft er gewoon niet zoveel zin in: 'Dat gedoe met eten altijd.' Ze kan het wel, maar nu even niet, morgen begint ze echt. De Prinses kan het niet verdragen dat dingen (extra) moeite kosten, ze heeft een lage frustratietolerantie. De Prinses haakt af bij teksten als: 'Je moet er wel wat voor doen' en 'Echt afvallen kost tijd en aandacht'. 'Dat is niets voor mij', weet de Prinses. Ze wil het liefst snel afvallen, met lekker eten, zonder moeite, want het leven is al zwaar genoeg. Calorieën bijhouden vindt de Prinses te veel van het goede: mensen met een baan en een druk gezin redden dat heus niet elke dag.
De Prinses is snel tevreden: als er 2 kilo af is, weet ze dat ze het kan en verdwijnt de motivatie. Eigenlijk is de Prinses een beetje verwend: het moet makkelijk gaan en wel gezellig blijven. Na week 1 verzucht ze al dat het toch niet helemaal gelukt is om van het dieetdenken af te komen. Ze klaagt dat ze de knop maar niet om krijgt:
'Zo is het toch wel hard werken en moet je jezelf nog steeds van alles ontzeggen. Pfff.'Als ze er te veel moeite voor moet doen, werkt het dus niet, dan is het te zwaar. Kritiek is niet welkom. Dit type vermijdt confrontaties: plan B is ook goed, ze kiest de makkelijke weg en geeft snel op.
Een typische Prinses:
- Het duurt me te lang; m'n motivatie verdwijnt gewoon na twee weken.
- Tsja, nu is die zak chips weer leeg: ik denk altijd pas na als het al op is.
- Dit is nu eenmaal een drukke periode met wat meer feestjes; nu even niet.
- Ik sta al een week stil op de weegschaal; logisch dat mijn motivatie verdwijnt.
- Ik heb moeite om op gewicht te blijven; die strijd, dat houdt geen mens vol.
- Als ik naar een restaurant ga en voor mijn eten betaal, dan moet ik er ook van kunnen genieten.