Ik heb geen rem, ik kan altijd wel door blijven eten

Veel mensen zeggen dat ze geen rem hebben als het gaat om eten. Het komt erop neer dat ze altijd wel kunnen dooreten. Dit klopt niet, dit is een aangeleerde werkelijkheid. In dit blog geef ik je concrete tips om te zorgen dat je regie krijgt op je eetgedrag.

Geen rem bestaat niet

Zoals ik net al zei bestaat het hebben van ‘geen rem’ niet. Ieder mens zit op een gegeven moment vol. Je bent voldaan, je lichaam heeft genoeg energie gekregen om zijn functie uit te voeren. Dit wordt allemaal in jouw brein geregeld. Die geven een seintje af. Wat nou kan gebeuren en wat regelmatig gebeurd, is dat mensen dit al zo lang negeren dat ze dit helemaal niet meer voelen. Of dit gevoel helemaal niet meer herkennen. En dat betekent niet dat je geen rem hebt. Het betekent alleen dat je niet helemaal meer gewend bent om daarnaar te luisteren. En dat kan je prima weer leren. Dat is het goede nieuws. Echter zal je er dus wel een extra stapje voor moeten zetten.

Eet langzaam

Jouw hersenen krijgen ongeveer 20 minuten na het beginnen van je maaltijd pas een seintje dat er energie binnenkomt. Dan pas kan je lichaam zeggen dat het voldoende is. Dus als je heel snel eet, je hebt je bord in 5 of 10 minuten leeg, dan heb je dat ‘voldaan’ seintje nog niet gekregen. Terwijl je wellicht al wel genoeg hebt. Er zit gewoon een vertraging tussen. Dus mijn eerste tip is, als je nou vanavond gaat eten, zet je wekker eens op 20 minuten en eet binnen die 20 minuten zo langzaam mogelijk.

Mijn dochter gaf me laatst een tip die ze op Tiktok had gezien. Want ik kan zelf ook wel redelijk schrokken, zullen we maar zeggen. De tip was dat je na iedere hap je bestek even neerlegt. Pas als de hele hap op is, mag je je bestek weer pakken en kan je de volgende hap nemen. Ik moet daar best wel eens aan denken, zeker als ik toch weer redelijk snel aan het eten ben. Dan denk ik: “Oh nee langzamer.” Spreek dus in ieder geval met jezelf af dat je binnen die 20 minuten niet nog een keer opschept. Dus wat er ook gebeurd, dat je geen tweede bord pakt binnen die 20 minuten. Daarna kan je even bewust stilstaan en eerlijk zijn naar jezelf. Je afvragen of je echt nog trek hebt. Ik zeg altijd: “afvallen zonder dieet vergt eerlijkheid naar jezelf” Trap dus niet in je eigen smoesjes.

Voldaan of propvol

Check of je nog echte maaghonger hebt. Dat betekent helemaal niet dat je propvol hoeft te zitten. Kijk, als jij heel lang gewend bent om het signaal te negeren dan ben je misschien gewend om pas voldaan te zijn als je propvol zit. Want propvol is iets anders dan voldaan. Als je genoeg gegeten hebt, dan ben je na het eten nog prima in staat om een rondje te lopen of zelfs te gaan hardlopen. Je hoeft niet eerst even uit te buiken, eerst even op de bank te zitten om alles te laten zakken. Als je dat ervaart, als je dat gevoel hebt, dan heb je gewoon teveel gegeten. Zo simpel is het. Dat vind ik zelf een handige vuistregel, dus ik hoop dat je daar wat aan hebt.

Als jij na het eten nog in staat bent om dat rondje te lopen en je hebt geen maaghonger meer, dan ben je voldaan en dat is een normaal gevoel. Dat is het gevoel waar het om gaat en het gevoel waar je weer aan kan wennen. Dan moet je er wel eerst bewust mee bezig gaan.

Eet zoveel als je wil en ontdek je stem

Een andere manier om een soort van de rem in jezelf te ontdekken is precies andersom. Als je er gewoon eens voor gaat zitten en zegt: “Ik mag alles eten wat ik wil. Ik mag zoveel eten als ik wil vandaag. Maakt niet uit. Als ik het lekker vind en als ik zin heb dan ga ik gewoon door. Ik eet alles.” Nou ga zitten, schrok je bord leeg en schep nog een keer op. Misschien wel nog een keer, wat je wil het maakt niet uit. Alles mag. Wedden dat je ergens in dit proces, en ik vermoed dat het vrij snel is, een soort stem in jezelf krijgt die zegt: “Zou je dat nu wel doen? Heb je dat nu al nodig? Is dat nu wel verstandig?” Die stem kan jij zien als rem. Of die nou helemaal uit dat voldaan gevoel komt of niet, dat maakt eigenlijk niet eens uit. Maar het gaat er natuurlijk om dat als je wil afvallen, je vaker naar die stem in jezelf gaat luisteren. De verstandige stem. De stem die jouw lange termijndoel voor ogen heeft. De stem die eigenlijk heel goed weet wat het beste voor jezelf is. Negeer die niet, maar haal die juist naar boven. Daar kan jij vanaf nu weer vaker naar gaan luisteren. Dan vind je 100% zeker de rem in jezelf ook weer terug.

Slanke mensen hebben geen strijd

Er zijn genoeg mensen die zeggen: “Ik wil gewoon niet meer zoveel met afvallen bezig zijn. Als die strijd in mijn hoofd. Ik wil er gewoon niet meer zoveel mee bezig zijn. Ik wil er vanaf.” Ook stellen ze dat het bij slanke mensen vanzelf gaat. Slanke mensen zijn helemaal niet bezig met wel of niet eten of met hun gewicht. Nou dit hoor ik heel vaak. En eerlijk gezegd, het is bullshit op verschillende manieren.

Ten eerste de slanke mensen die ik ken zijn allemaal bezig met hun eetgedrag en hun gewicht. Die maken allemaal bewuste keuzes. Het verschil is niet dat ze er niet mee bezig zijn. Het verschil is dat ze het niet erg vinden om ermee bezig te zijn. Dan ervaren ze wel degelijk minder strijd, maar dat is iets anders dan dat ze er niet mee bezig zijn. Dat ze geen bewuste keuzes maken. Alleen op het moment dat het jou geen negatieve energie kost, omdat jij volledig geaccepteerd hebt dat jouw gewicht of eetgedrag belangrijk voor je is, dan kan je bijna onbewust ermee bezig zijn. Dan heb je geen enkele behoefte om erover te klagen, als je weer een keer nee zegt. Dit kan dus juist ook iets positiefs zijn en ik geloof dat het hier echt om gaat. Dat jij je realiseert, erkent, maar ook accepteert dat je gewicht, gezondheid en regie gewoon echt belangrijk voor je zijn.

Belangrijke dingen kosten moeite

Vroeger miste ik heel vaak mijn doel. Dan dacht ik: “Hoe belangrijk is het eigenlijk. Wat zeggen mijn kilo’s als je het vergelijkt met de wereld. Er zijn echt wel belangrijkere dingen dan mijn gewicht.” Maar daarmee wuifde ik ook mijn eigen verlangen weg. Daarmee wuifde ik ook mijn doel weg en dat doe ik niet meer. Ik heb volledig geaccepteerd dat mijn gewicht wel degelijk belangrijk voor me is. Dat regie belangrijk is, omdat het me zoveel oplevert. En ik geloof dat alle belangrijke dingen in het leven, de dingen die echt waardevol zijn voor je leven, moeite kosten. Dan moet je er wel echt even mee bezig zijn, een stap extra zetten. Dat is niet hetzelfde als strijd ervaren, want dat ervaar je als je niet kiest. Je hebt simpelweg twee opties. Als jij nu niet helemaal tevreden bent met je huidige eetgedrag dan kan je kiezen.

1. Je accepteert het
2. Je verandert het

Een andere optie is er gewoon niet. En als je accepteert dan moet je ook stoppen met klagen. Dan is dit wat het is. Dan is je huidige gewicht ook je streefgewicht en dat is goed, dat is voldoende. Dan ga je leren om dat los te laten en er tevreden mee te zijn. Geniet van de rust. Maar als accepteren niet lukt of als je het niet wil, kies dan voor veranderen. Accepteer consequenties ervan, kom in beweging en doe het echt. Kom in actie. Dat betekent ook dat je moeilijke momenten zult hebben. De enige manier waarop je rust krijgt is als je echt kiest. Je krijgt onrust en strijd als je niet kiest, als je maar blijft switchen tussen accepteren en veranderen. Dat kost al die negatieve energie. Wil je dat niet meer? Dan betekent dat een keuze maken. En daar moet je in het begin wel bewust mee bezig zijn.

Wat-de-hel effect

Iets wat ik ook veel mensen hoor zeggen als het gaat om afvallen is: “Ja, maar vandaag is toch al verpest. Ik ben vandaag toch al de mist in gegaan.” Dat vind ik ook een heel interessant fenomeen. Kijk, ik zeg altijd: “je moet het vergelijken met een jurk.” Stel je hebt een favoriet jurkje en daar zitten vlekken op. Dan zeg je toch ook niet: “Ach mijn jurk is nu toch al verpest. Ik rol hem in de modder en gooi er alles op wat maar kan, voordat ik hem in de wasmachine stop.” Dat is eigenlijk hetzelfde als jij een keertje teveel eet op een dag en denkt: “Ach de dag is toch al verpest, ik eet nog even lekker door.”

Dit heet het wat-de-hel effect. Het is een boek van Bouwmeister over wilskracht. Die heeft dit effect onderzocht en ook bewezen dat het bestaat als je echt aan het diëten bent. Er werden bij dit onderzoek twee groepen gevraagd. Een groep lijners en een groep niet-lijners. Beiden werden ze gevraagd om een aantal uren niets te eten en te drinken. Daarna moesten ze komen voor een test en werden ze verdeeld in drie groepen.

1. Groep   kreeg 2 grote milkshakes, zodat ze echt geen honger meer hadden
2. Groep kreeg een kleine milkshake om de ergste trek te stillen
3. Groep kreeg helemaal niets

Vervolgens moesten ze hun mening geven over een aantal etenswaren. De onderzoekers keken in hoeverre de groep die de grote milkshakes hadden gedronken, meer aten tijdens de test. De uitkomsten waren dat de mensen die niet aan een dieet deden, dus de groep die niet hadden gedronken, die aten juist het minst ondanks de trek. Als jij dus een dieetdenker bent, dan ga je op zo’n dag helemaal los. Wat je hieruit kan opmaken is dat dieetdenken funest is als je blijvend wil afvallen.

Blijvend afvallen draait om verantwoordelijkheid nemen en een volwassen eet-relatie krijgen. Zelf kiezen. Jij mag alles, maar het gaat om bewust kiezen en echt luisteren naar je lichaam. Wanneer ben je voldaan? Wanneer heb je echt nog honger en kan je bewust kiezen voor iets waar je heel erg van houdt?

EXTRA TIP: ik heb over dit onderwerp ook een gratis podcast opgenomen. Met nog veel meer voorbeelden én tips. Klik hier