Eva is 25 kilo afgevallen: wat een prachtige vrouw!

Eva raakte in 9 maanden 25 kilo kwijt, zónder dieet! Ze is niet bang terug te vallen in haar oude patroon: er is niets dat zo lekker smaakt als slank zijn.

Vanaf m’n negende krijg ik al afvaladvies

Eva: Ik ben een full-time werkende mama van 33 lentes met een zoontje van 4 jaar. Vroeger was ik altijd de grootste en zwaarste van de klas. Ik was vroegrijp en had al snel een vrouwelijk figuur. Ik ging van de kindermaten naar een M-L damesmaat. Mijn familie is ook aan de zware kant, zowel aan moederskant als vaderskant (joepie…). Ik groeide op met: “eet je bord leeg” en “als je kamer opgeruimd is, krijg je straks een ijsje”. Ik herinner me levendig dat ik als 10-jarige voor mijn kledingkast sta op de dag van de schoolfoto’s en dat ik denk: ‘in dit T-shirt ziet iedereen mijn buik, die doe ik niet aan’. Niet verwonderlijk dat ik op m’n 9e al vanuit school het advies kreeg ‘om iets aan mijn gewicht te doen’. En zo geschiedde…

Jaren bleef ik schommelen

Mijn moeder is ook haar hele leven al ‘op dieet’. Ik jo-jo’de vrolijk mee. Na mijn 18e fietste ik niet meer dagelijks. De weegschaal liep verder op. Ik schommelde binnen de 15 kilo marge. Als ik zei ‘ik ga op dieet’ begon iedereen te lachen, mezelf inclusief, want iedereen wist dat ik 0.0 discipline had. Ooit ben ik met Weight Watchers 10 kilo afgevallen (van 80 naar 70 kilo), daar leerde ik slimme alternatieven en vooral: portiegroottes en hun kcal waarde. Maar ik hield het niet vol…

Afspraak bij de chirurg

Toen ik met nieuwjaar 2014, 84 kilo ontdekte op mijn weegschaal, besloot ik dat er iets moest gebeuren. Ik ben 1.68m groot en mijn BMI was 30. Ik had een afspraak bij de chirurg om te zien of er voor mensen ‘van mijn categorie’ ook oplossingen bestaan. Die waren er zeker. Maar ze zouden me veel spaarcenten kosten. Hij zei: ‘als je niets aan je eetgewoonten verandert, kom je binnen een aantal jaar wél in aanmerking voor terugbetaalde operaties’. Dat zei hij niet om me te plagen, maar uit 20 jaar praktijkervaring.

Na negen maanden 25 kilo afgevallen

Dat was mijn trigger. Natuurlijk had hij gelijk. Ik wist nog uit m’n Weight Watchers tijd dat ik simpelweg te veel en te vet at. Ik ben en blijf een zoetekauw. Ik startte (weer eens): met een dieet. Het lukte: ik verloor 15 kilo. Ik paste weer in mijn trouwjurk en was vreselijk trots!

Precies op dat moment ontdekte ik je boek, Mieke. Wat een openbaring! Ook bij mij vielen de puzzelstukjes op hun plaats. Ik verloor nog 10 kilo ‘op z’n Miekes’. En ging vooral met m’n mindset aan de slag. Ik ontdekte vrijwel dagelijks ‘arme ik’ en dieetgedachtes (ook nu nog wel eens) en dat was een eyeopener. Ik wil dit toch zelf. Ik weeg nu, wat ik woog toen ik 12 was. Dat had ik van m’n lang-zal-ze-leven niet gedacht!!!

Iedereen met overgewicht wens ik een nieuwe levensstijl toe

Een dunne tante van mij zei deze zomer: ‘het is te hopen dat je het zo kan houden’. Dat vond ik quasi beledigend. Des te meer reden om te blijven nadenken over eten. Ik krijg allemaal positieve reacties en soms ook jaloerse blikken. Vooral van klanten in de winkel waar ik werk. Die vragen hoe ik het gedaan heb. Of mensen die me niet meer herkennen, haha. Ik druk iedereen met overgewicht op het hart dat ik hen mijn nieuwe levensstijl toe wens. Als ik het kan, dan kan iedereen het. Moet je nagaan: ik eet nog steeds iedere week 1x friet! Ook mijn moeder heeft intussen de klik gemaakt en we ervaren beiden geen stress meer bij het eten.

Mijn man was mijn steun en toeverlaat

Hij heeft me nooit gedwongen om gewicht te verliezen, maar hij zag wel hoe ongelukkig en onzeker ik me kon voelen door mijn overgewicht. Soms vroeg ik hem een oogje in het zeil te houden wanneer ik weer begon te snaaien. Als hij dan (met mijn hand in de zak chips) een opmerking maakte,  ‘bliksemde ik hem dood met mijn ogen’. Dat werkte dus niet. Je moet het echt zelf doen.

Hij is ontzettend trots op mij en dat merk ik elke dag. Soms krijg ik een verwonderde blik van hem nadat ik NEE zeg tegen iets wat ik vroeger zeker had gegeten…

We aten vroeger gezellig samen voor de tv, in het weekend met een flesje wijn en een zak borrelnootjes. De wijn is nog regelmatig aanwezig, maar chips, koeken en nootjes haal ik veiligheidshalve niet meer zo vaak in huis. Behalve mijn 100 calorieën tussendoortjes dan.

25 kilo lichter: een andere ‘ik’

Ik ben assertiever, sta ook wat sterker in mijn schoenen en kom beter voor mezelf op. In een lange rij aan de kassa zou ik me vroeger hebben laten voorbij steken. Nu niet meer, om maar een voorbeeld te noemen. Ik heb ook een eigen kledingstijl ontwikkeld die ik aandurf, compleet met kleur en prints! Ik màg opvallen, mezelf zijn!

Omgaan met tegenslagen

Mijn kat is veel te vroeg gestorven aan nierfalen, ik was er kapot van en heb een heel pak koekjes naar binnen gewerkt van verdriet.  Alle alarmbellen gingen af: buikpijn, hoofdpijn, een verzadigd gevoel en toch moést dat pak op. Toen het op was, werd ik rustig. Zulke situaties hebben een hele grote impact op mijn eetgedrag. Gehad. Eten was voor mij gelijk aan troost. Dat gedrag heb ik grotendeels afgeleerd. Maar dat gaat met vallen en opstaan. Soms merk ik er nog wat van in moeilijke situaties: bijvoorbeeld als ik een vervelend telefoontje moet plegen. Dat klinkt idioot maar zo klein kan het zijn.

Mijn trouwjurk pas ik niet meer, is te groot!

Ik zeul letterlijk 2 schooltassen minder gewicht mee.  Ook voor mijn gestel is dit natuurlijk veel beter.  Ik heb veel minder last van mijn slechte knie, en ook mijn vermoeidheid is fel gebeterd. Winkelen is mijn grootste hobby geworden. Ik kan aan wat ik wil en “alles staat me fantastisch”, vooral mijn kledingkast heeft een even grote metamorfose ondergaan als ikzelf. En mijn trouwjurk? Die is te groot! Ik voel me energieker, fitter, mooier…  Een betere versie van mezelf. Ook ik maak nog ‘fouten’, en overeet me soms. Maar dan denk ik ‘ach, dat is het leven’. En pak ik daadwerkelijk de regie terug.

Accepteren van een huidoverschot

Uiteindelijk zal ik rust vinden in accepteren dat ik huidoverschot en een buikje heb. Mijn keuze, mijn visie. Ik zeg altijd “je moet nog léven ook”.  So what, ik ben geen 18 meer en heb een kind op de wereld gezet. Ik was toch maar mooi trots toen de agent me bij de alcoholcontrole aansprak met ‘juffrouw’.

Laat je niet leven: kies je leven

Ik wil nog 1 tip mee geven aan iedereen die wil afvallen: doe dit voor jezelf. Jij alleen kan beslissen in welk lichaam je wil leven en oud worden. Trek je 0,0 aan van de mening of visie van een ander. Maak weloverwogen beslissingen en sta achter je beslissing. Vanaf nu is het jou tijd om te schitteren tussen de inmiddels verdikte klasgenoten van weleer. Laat je niet leven, kies je leven!

Ik val nooit meer terug op mijn oude patroon

Omdat niets zo lekker smaakt als slank zijn. Als ik morgen wakker word en ik weeg weer 84 kilo, dan begin ik gewoon weer opnieuw. De klik is er, ik was er aan toe. Ook uit zelfrespect, ja.

Beste Mieke en team, bedankt voor dit interview. Jullie redden mensenlevens.

Na een moeilijke periode als dikkerdje op school sta ik op mijn eigen benen en heb ik gebroken met iedereen die me gekwetst heeft vroeger. Daarom moest ik even nadenken of ik mijn verhaal op de website wilde delen. Ik wil alle gelijk gestemde zielen hiermee een hart onder de riem steken. Dus JA want ik verdien de ‘eer’!

Interesse in ons 6-maanden coachplan? Klik hier voor meer informatie.