Emmie ging van 130 naar 75 kilo mét spierballen

Emmie ging van 130 naar 90 kilo en daarna richting 70 kilo. Ze vertelt hoe ze dat heeft gedaan, inclusief 5 praktische tips. 

Als kind was ik altijd al wat mollig. Toen ik in de pubertijd kwam begon ik met afvallen en ging ik naar een diëtiste. Van haar moest ik veel en mocht ik niks. Dat stond me toen al, enorm tegen. Ik werd er koppig en rebels van. Toen ik als student op kamers ging, was niks te gek. Ik was altijd in voor gezelligheid. Daar hoorde veel drank en lekker eten bij. Zo kwamen er ongemerkt aardig wat kilo’s bij.

Op dat moment stoorde mij dat niet eens zo erg. Ik kon alles, had een leuke vriendengroep en voelde me zeker niet ongelukkig. Er waren wel wat dingetjes, maar die accepteerde of negeerde ik gewoon. Zo kon ik niet in alle winkels leuke kleren passen, want ik winkelde in grote maten boetiekjes. Ook moest ik wat vaker zitten en was ik sneller vermoeid dan anderen. Een praatje maken in de kroeg tegen vreemden, dat deed ik niet zo snel. En je zag me nooit als eerste op de dansvloer staan. Maar daar kon ik allemaal wel mee leven. Wat ik het meest confronterend vond, was dat onbekende mensen mij anders zagen dan hoe ik mijzelf zag. Zij vonden me dik.

Cambodja: er moest een tweede riksja bij

In 2011 ging ik op vakantie naar Cambodja. Alle mensen zijn daar ontzettend klein en slank. Ik viel dus nogal op met mijn figuur. We huurden een riksja om de stad te bekijken. De bestuurders deden wat moeilijk. De man die ons hielp, ging even weg om te overleggen. Vervolgens kwam hij terug: Jullie passen met z’n tweeën absoluut niet in één riksja zei hij. Daar reden we door de stad, gescheiden in twee karretjes achterelkaar aan. Ik voelde mijzelf de grootste attractie. Het voelde zó gênant. Dit wilde ik NOOIT meer meemaken.

Terug in Nederland: er moest iets veranderen

Terug in Nederland wist ik dat er iets moest veranderen. Ik had destijds geen weegschaal, maar schatte mezelf rond de 130 kilo. Ik wilde op een normale manier afvallen, zonder dat ik mezelf van alles moest ontzeggen. Dat werkt gewoon niet voor mij. Ik ben op internet gaan speuren en vond Mieke’s boeken. Bij het lezen van het boek ‘Het geheim van slanke mensen’ kwam ik zoveel herkenbare punten tegen. Vlak daarna kocht ik ook ‘Ik ken mezelf en ben slank’. Het begin was er…

De eerste 25 kilo

Stapje voor stapje begon ik met een verandering in mijn levensstijl. De eerste stap was elke ochtend netjes ontbijten en iets aan beweging doen. Zo begon ik met wandelen. Stap 2 was alle frisdranken skippen. Water en thee werden de vervangers! De eerste kilo’s gingen vrijwel vanzelf.

Toch ging ik ook de mist wel eens in. In het begin had ik met mijzelf afgesproken: in het weekend mag je ‘alles’ eten, zolang je je door de weeks houdt aan je eigen regels. Dan sloeg ik door en haalde soms veel meer lekkers in huis dan nodig. Alles waar ik doordeweeks zo mijn best voor had gedaan, at ik erbij in zo’n weekend. Toch viel ik zelfs toen wel iets af. Mijn levensstijl was al zo veranderd … ik kwam echt van ver ;-).

Maar ik wilde meer en paste mijn weekendregel aan: in het weekend mag ik 2 dikke 10’en! Ik koos dan voor pizza en een reep chocola of uiteten & een croissant als ontbijt. Dit heb ik een hele tijd zo gedaan. De eerste -25 kilo was een feit.

Wennen aan de kleine maten

Daarna stond ik even stil. Dat was ook min of meer een bewuste keuze. Er was zoveel veranderd in mijn leven en ik was al zoveel kilo’s kwijt. Ik moest even wennen aan dit nieuwe leven. Tot ik opnieuw onrustig werd: ik bedacht wat ik echt wilde: was ik tevreden met dit resultaat? Of wilde ik verder gaan. Ik winkelde nog altijd in de grote maten boetiek. Maar waar ik vroeger uit de grootste maten koos, waren dat nu de kleinste maten.

Van 90 richting de 70 kilo

Ik besefte dat mijn doel was veranderd: ik wilde in maat 40/42 passen. Ik koos ervoor om door te zetten. Ik snapte dat het me misschien wat meer moeite zou kosten, maar ik wist dat ik het kon. Ik ging een keer mee met een vriendin naar Zumba. Ik dacht altijd dat sporten niet bij mij paste, maar ik kreeg de smaak te pakken: van 1x in de week naar 3/4x in de week. Ik nam een onbeperkte kaart voor de sportschool en baalde zelfs als een les niet door ging. Eerst kwam ik onder de 90 kilo en vervolgens onder de 80 kilo. Ik was helemaal lyrisch! En eigenlijk ging het nog steeds makkelijk.

De laatste fase: “normaal gewicht”

In de laatste fase hield ik voor het eerst calorieën bij. Ik heb zelfs een maand geen alcohol gedronken (ondanks carnaval!). Ik moest even naar alles of niets om een doorbraak te forceren. Toen ik 75 woog ben ik daar weer mee gestopt. Moet je nagaan, ik ben in mijn leven één keer onder de 70 geweest, daarna nóóit meer. Na een tijdje ‘pauze’, dacht ik: verdorie, ik wil gewoon onder de 70 komen. Dan zit ik op ‘normaal’ gewicht voor mijn lengte. Ik wilde ook strakker zijn. Ik had niet echt last van overtollig vel alleen bij mijn onderbuik. Daarom ben ik van sportschool veranderd en heb ik een personal trainer ingeschakeld. Niet alleen buik, maar ook armen en benen zijn strakker geworden. Echt ik ben zo blij.

Verschil vroeger en nu

Het hele proces heeft 5 jaar geduurd. Als ik nu terugkijk zie ik zoveel valkuilen waar ik me helemaal niet bewust van was. In mijn dikkere periode at ik makkelijk een bak Ben & Jerry’s ijs leeg. Op de terugweg naar huis, als ik meende dat ik honger had (wat achteraf gewoon hoofdhonger of dorst was) stopte ik altijd even om een broodje te halen. Om vervolgens ook gewoon avond eten te nemen. Ik ontbeet nooit. Ik haaste me altijd naar mijn werk en at daar dan wel een Liga ofzo. Later op de dag kreeg ik veel trek en ’s avonds kon ik mijzelf dan niet meer inhouden. Dat pak koekjes of die zak chips, ging leeg.

Ik zag het zelf niet. Ik werk als productieplanner en plan onder meer de productie in van frikadellen, hamburgers en berehappen van bekende merken. Het gekke is, dat ik tijdens mijn werk prima verleidingen kon weerstaan. Wel at ik vaker een frietje met een snack. Ik ben erachter gekomen dat ik dat eigenlijk helemaal niet zo lekker vind. Ik ga nu veel liever naar een goed sushirestaurant. Mijn smaak is enorm veranderd. Waar ik eerder een vette hap afhaalde door tijdgebrek, maak ik nu in 10 minuten een heerlijke salade. Ik lustte vroeger geen paprika en vind dat rauw nog steeds niet lekker, maar bak of gril het heel graag. Dat gezond eten zo lekker kon zijn, daar had ik nooit eerder bij stilgestaan.

Ik zou ziek op de bank liggen als ik nog zou leven als 5 jaar geleden

Als men mij een jaar geleden had verteld dat ik met een hippe legging krachttraining zou volgen had ik iedereen compleet uitgelachen! En ik vind het heerlijk. Ik vind squatten echt geweldig. Ik ben heel trots op mezelf als ik thuis vertel dat 100 kilo is gelukt. Als ze me drie jaar geleden hadden vertelt dat ik 3x in de week Zumba les zou volgen, dan had ik ze ook uitgelachen. En helemaal als ze me hadden vertelt dat ik 40 kilometer zou wandelen en ervan genoot! Toch ik heb ik het allemaal gedaan. Ik denk dat het me gelukt is, omdat ik klein ben begonnen. Ik heb mijn doel regelmatig aangepast. Van 130 kilo naar 75 en daarnaast krachttrainging doen, die stap is in het begin gewoon te groot!

Belangrijkste tips van Emmie…

Tip 1: Begin klein

Mijn belangrijkste tip aan anderen: begin klein! Een rondje wandelen per dag, minder frisdrank, geen koekje bij de koffie, dat is genoeg. De meeste mensen zijn geneigd meteen een hele waslijst aan te passen. Begin maar eens met 3 dingen uit die lijst. Kies wat bij je past. ‘Ik moet alles, ik mag niks meer’ hoort bij tijdelijk dieten. ‘Ik mag alles, ik wil het niet’ hoort bij Het geheim van slanke mensen.

Tip 2: Voor als je in een dipje zit: pak een momentje voor jezelf

Voel jezelf niet meteen een olifant als je toch een koekje te veel eet. Dat gebeurt iedereen. De weegschaal was een hele periode mijn vijand en ik raakte snel gestrest als ik een halve kilo aangekomen was. Ik heb zelfs een periode gehad waar ik drie maanden lang heel streng was voor mijzelf, en… er was helemaal niets vanaf. Dan lag ik óók jankend op de bank met een vreetbui en vroeg mij af: hoe nu verder? Toch wist ik het wat later dan weer op te pakken. Mezelf aan te pakken. Ik wilde echt veranderen.

Wat mij dan hielp was tijd voor mezelf: even een rondje lopen of gewoon een potje janken onder douche. Dan liet ik de boel even de boel. Waarom zou je dat niet doen? Dat geeft opluchting. Soms verwende ik mijzelf. Niet op dezelfde dag, maar 3 of 4 dagen later. Dan nam ik iets extra’s wat ik echt heel lekker vond. Dat gunde ik mijzelf, zonder schuldgevoel! Toen ik besloot mijzelf alleen nog maar in de sportschool te wegen, werd ik veel ‘relaxter’.

Tip 3: voor moeilijke dagen; de op-is-op-Snaaibox

Soms had ik dagen waarop ik wist: dit is zo’n dag waarop ik alleen maar trek heb en aan eten denk. Daarom knutselde ik voor die dagen een snaaibox. Daar deed ik twee blokjes van mijn lievelingschocola in. De rest van de box vulde ik met groenten en fruit. De hele dag mocht ik daaruit snaaien: naast mijn ‘gewone’ eten. De ene dag lagen er aan het einde dan nog steeds twee blokjes chocola in. De andere dag hield ik alleen wortels en komkommers over. Soms was de boks voor 10 uur al helemaal leeg. Maar als ie leeg was, dan was het op. Daar hield ik me echt aan: dat was de afspraak die ik met mezelf had. Die box heeft mij enorm geholpen en helpt me soms nog wel eens.

Tip 4: Geniet van eten

Het is niet erg als het een keer mis gaat. Slanke mensen eten ook niet de hele dag worteltjes. Ze genieten ook weleens van een vette hap. Dat is het allerbelangrijkste om te onthouden: Je mag genieten van eten. Ook voor mij was het een langdurig proces om dit te ontdekken. Ook ik ervaar nog wel eens een schuldgevoel, maar ik kan het makkelijker loslaten. Wat gebeurd is, is gebeurd.

Tip 5: Gezelligheid kan ook zonder drank en eten

Mieke’s boeken hebben mij er doorheen gesleept. Ik heb ook momenten gehad, waarop ik even niet naar een feestje ging omdat ik er die week 3 had. De mensen om mij heen accepteerden dat ik af en toe ‘nee’ zei. Dat het merendeel dit gewoon prima vond, verbaasde me eigenlijk een beetje. Ik had weerstand verwacht!

Die sociale druk waar je soms bang voor bent, is er dus eigenlijk helemaal niet als je zelf duidelijke keuzes maakt. Nu ga ik weer naar alle feestjes en dan drink ik soms een kopje thee i.p.v. alcohol. Dat ik er ben en geniet van het moment, is dan voldoende! Gezelligheid en eten en drinken, zie ik nu los van elkaar. Even bijkletsen of wandelen met goed gezelschap, is ook gezellig.

Ik zit goed in mijn vel: zowel letterlijk als figuurlijk

Ik heb nu een nieuw doel: los van kilo’s. Ik wil een gezond vetpercentage en goed in mijn vel zitten. Zowel letterlijk, als figuurlijk.

Interesse in ons 6-maanden coachplan? Klik hier voor meer informatie.