Debbie viel meer dan 50 kilo af: ik wilde een voorbeeld zijn voor mijn kinderen
Ik zeulde 130 kilo mee en ik was ongelukkig
Een moeder op het schoolplein sprak mij aan. Zij was met de methode van Mieke kilo’s afgevallen en daarnaast at ze allemaal lekkere dingen. Ha-ha, je kunt me een hoop wijsmaken maar dit is vast weer één van de velen, dacht ik toen! Ik kreeg van haar de tip om op Bol.com een aantal pagina’s van Het geheim van slanke mensen te lezen. Dit heb ik gedaan. Dat leest wel lekker weg! En… het gaat niet alleen maar over eten. Wat je moet eten, wanneer je moet eten. Bah! Daar was ik zo zat van. En je komt er altijd weer van aan, want als het boek uit is, wat dan? Dan zegt niemand meer wat je wanneer moet eten. Dan kom je spontaan weer kilo’s aan. Ik was toe aan balans. Ik zeulde 130 kilo mee, ik was niet gelukkig.
Mijn moeder is al haar hele leven op dieet
Waar ik nooit eerder over nagedacht had, was de invloed van mijn verleden op mijn eetgedrag. Ik ben daar bewust naar gaan kijken. Toen besefte ik dat mijn moeder haar hele leven op dieet is geweest. Dan dit dieet, dan dat dieet. Ze at zo min mogelijke ‘lekkere’ dingen. Ze was echt altijd met eten bezig. Daarom groeide ik op met het idee dat afvallen heel vervelend is. En ik had, in navolging van m’n moeder, besloten dat ik dag en nacht op mijn voedsel moest letten. Ik moest alles afslaan waar vet of suiker inzat. Ik mocht dat soort dingen niet. Alleen: zo kon ik niet leven, ik faalde met al die regels en onredelijke eisen aan mezelf.
50 kilo eraf, een voorbeeld voor mijn kinderen
Toen ik besefte dat ik zelf een beter voorbeeld voor mijn kinderen wilde zijn, heb ik de ommekeer ingezet. Ik heb echt die mindshift gemaakt: met eten bezig zijn is gewoon leuk! Dát wil ik ze meegeven. Hun moeder is niet op dieet. Afvallen hoeft helemaal niet gecombineerd te worden met een dieet, juist niet. Afvallen gaat over bewuste keuzes maken. Nadenken over wat je wel en niet wilt. Zelf kiezen én voor jezelf kiezen. Als mijn kinderen het idee hebben dat ik aan het diëten ben, dan stop ik a la minute. Maar het hele punt is: ik dieet niet, ik eet alles, mag van mezelf veel meer dan vroeger. Én ik ben 51 kilo afgevallen.
Ik ben dus anders gaan denken en heb veel patronen doorbroken. Zo kwam ik erachter dat ik écht altijd de restjes van mijn kinderen opat. Dat is zonde om weg te gooien! Maar het is ook zonde als het er bij mijn kont weer bij op komt. Mijn lichaam is geen kliko.
Ineens doet mijn uiterlijk ertoe
Dat ik 51 kilo ben afgevallen levert me enorm veel op. Ik heb een veel betere gezondheid. Ik kan met mijn kinderen spelen. Ik kan de kleding aan die ik wil. Complimenten van anderen doen ook wonderen! Bevestiging is gewoon prettig. Aan de andere kant komen ook andere ‘vrouwendingen’ om het hoekje kijken. Ineens sta ik langer voor de spiegel, denk ik langer na over m’n kleding en wil ik er netjes uitzien voordat ik naar buiten ga. Eerder maakte mijn uiterlijk me een stuk minder uit, dat had ik opgegeven.
Ergens ben ik nu dus banger voor wat anderen zeggen. Aan de andere kant weet ik dat mensen altijd wel wat vinden van je uiterlijk. En dus doe ik waar ik me lekker bij voel. Als ik me soms een dag wat dikker voel, dan trek ik gewoon mijn favoriete trui aan. Wat ook grappig is: sommige mensen lopen mij nu ineens straal voorbij. Ze herkennen mij niet meer. Dat is toch bizar! Maar goed, meer dan 50 kilo is gewoon een heel persoon. Mijn buurvrouw weegt 50 kilo. Moet je nagaan. Daar kan ik nu ook om lachen. Mijn tweede ik: het ‘dikkertje’ is eruit.
Baas in eigen lichaam: kom maar op decembermaand!
Ik kan wel 100 dingen opnoemen die ik heerlijk vind, maar een mergpijp geef ik echt een 10. En dan niet zo’n kleintje, nee een grote. Als ik er nu eentje eet, dan neem ik daar de tijd voor en geniet ik daar bewust van. Dan is het genoeg. We zitten nu middenin de feestdagen! Vroeger had ik niet echt een plan. Ik at eigenlijk alles wat los en vast zat en keek na de feestdagen met afschuw naar mijn weegschaal. Nu weet ik dat ik met kerst waarschijnlijk wel wat aan zal komen. Maar dat kan ik aan!
En ik eet echt anders dan vroeger: ik mag alles, maar wil ik het ook? Ik pak heus lekker een chocolaatje , maar geen drie, vier of vijf meer. Bij het buffet neem ik wat ik wil, maar ik loop niet minimaal drie keer terug. Dus ook al komt er een kilo of twee bij deze weken, het is niet meer het kansloze losgaan van vroeger. Dit is okay. Als ik daar reëel in ben, dan valt het straks alleen maar mee. In totaal ben ik al 51 kilo kwijt, die ene kerstkilo (of twee) lukt dan ook wel. Zo doen slanke mensen het ook: ik ben de baas in mijn eigen lichaam.
Interesse in ons 6-maanden coachplan? Klik hier voor meer informatie.