Verlangen naar een smeuïge chocolate chip cookie

Er spookt een chocolate chip cookie door mijn brein. Al een paar dagen. En dan niet zo’n laf kleintje uit de supermarkt, maar zo’n grote. Knapperig van buiten maar van binnen nog een beetje zacht, met veel stukjes chocola die een heel klein beetje gesmolten zijn omdat de koek nog maar net uit de oven is en dus nog een beetje warm. Het soort koek dat ze verkopen bij de grote Amerikaanse fastfoodketens. Zo eentje wil ik. Ik wil het, ik wil het, ik wil het!!

Verleidelijk koekje

Het begon drie dagen geleden toen we langs de grote gele M langs de snelweg reden. ‘Zullen we even een stop maken?’, vroeg mijn dochter, die aan het stuur zat. Nu krijgt de Mac van mij zeker geen 8, dus die kan ik makkelijk pareren. Ik word niet hebberig bij de gedachte aan die sponzige laffe net-niks broodjes en dito burgers. Maar terwijl we verder reden dacht ik wel opeens aan die cookies die ze daar ook verkopen. Die waren wel heel lekker! Nog lekkerder zijn degenen die ze verkopen bij die andere Amerikaanse broodjesverkoper. Met oorsuizende namen als ‘triple chocolate macadamian nut cookies’. Ze weten het wel te brengen.

Inmiddels zijn we een paar dagen verder en spookt Cookie nog steeds door mijn hoofd. Als vanzelf typen mijn vingers ‘chocolate chip’ in de zoekbalk van Google en de mooiste foto’s en fijnste recepten verschijnen op mijn scherm. Ik sla een recept op, misschien komend weekend..

Mijn eetmeter geeft aan dat één chocolate chip cookie ongeveer 50 calorieën bevat. Een lullig koekje van 10 gram tenminste. Het koekje in mijn hoofd is inmiddels uitgegroeid tot een koek van minstens 80 gram. Dat is niet bepaald een slank tussendoortje. 

Vooralsnog geef ik niet toe. Mijn verstand weet dat het onzin in, dit gelummel om een koekje, mijn hoofd kent de theorie, ofwel kies voor de koek, geniet ervan, accepteer dat je eventueel over je dagtotaal gaat, compenseer het met wat anders ofwel kies niet voor het koekje en laat het gaan, de wereld vergaat niet, of ik het koekje nu wel of niet neem. Mijn hoofd weet alles, maar het koekje heeft mijn volledige hersencapaciteit overgenomen.

Stel het eten uit

Voor nu hanteer ik de tip die één van de deelnemers van het coachplan gaf. Kijk hoe lang je kan uitstellen. Lukt het 10 minuten? Dan misschien daarna wel een half uur, of een dagdeel. En lukt het een hele dag, dan misschien ook wel een tweede of een derde.

Dus dat doe ik nu, al drie dagen lang op wilskracht. Over twee dagen is het weekend, of morgen, als ik de vrijdag bij het weekend trek. En misschien bak ik cookies dit weekend, of misschien ook wel niet…

E-book: Afvallen zonder dieet

Download ons nieuwe gratis e-book over afvallen zonder dieet. Met tips en recepten, geheel volgens onze methode.  Eet niet meer al het lekkers, maar alleen het allerlekkerst. Pak weer regie op je eten. In dit boek ontdek je hóe je dat doet.